Politici en bestuurders vertellen graag en terecht dat Nederland een
toppositie bekleedt in de ranglijstjes van landen met de beste zorg. “Als
je zorg of hulp nodig hebt, kun je van alle landen in de wereld het best in
Nederland wonen’’, zei minister De Jonge (VWS) onlangs nog.1
Wie echter de ervaringen centraal stelt van individuele burgers die
behalve gezondheidsklachten ook problemen hebben met relaties,
huisvesting, schulden of eenzaamheid, kan ook tot andere conclusies
komen. Deze mensen vinden vaak de weg naar voorzieningen niet. Of
de zorg wordt hen onterecht onthouden. Of ze ontvangen iets anders
dan nodig is. Vaak zijn ze ten einde raad. De toegankelijkheid van zorg
en ondersteuning voor mensen met langdurige problemen op meerdere
levensdomeinen, kan en moet beter.
In 2017 heeft de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) aan
Nederlanders om reacties gevraagd op de zogeheten Zorgagenda voor
een gezonde samenleving. Duizenden patiënten, cliënten, mantelzorgers,
vrijwilligers, zorg- en hulpverleners, bestuurders en gemeenten deelden
hun ervaringen met de RVS.
Het volledige rapport is hier te lezen.